sá eineygði

Hvernig get ég skrifað um eineygða skrímslið án þess að roðna smá. En hann var til því það vantaði vin á heimilið sem hægt væri að halda auðveldlega á og tuskast með. Svo er hægt að flækja puttunum um augnhárin og tunguna. Hann er svolítið sætur á sinn sérkennilega hátt. En þar sem ég stefni á að láta taka myndir af tuskudýrunum mínum um jólin þá má ekki leika sér með hann... ...þvílíkt frat! Það er svolítið erfitt fyrir guttana mína að skilja það, skiljanlega. En þangað til er hann falinn, þrátt fyrir það hef ég fundið hann í faðmlögum við þann elsta þegar allar mýs eru komnar í háttinn.

Geimveruhúfa

Ég er að vinna mig í gegnum smá skemmtilegt verkefni sem ég get vonandi montað mig af síðar. Hérna er ein sæt húfa hekluð úr léttlopa. Hún er svolítið eins og krakkar eru. Stundum glaður og svo lítur maður í hina áttina og þá er allt farið í "wholl" Geimveruhúfan er líka hlý og svo er hægt að naga trékúlurnar þegar tennurnar eru að pirra góminn. 

Hr. Hrólfur

Hæ hæ, má ég kynna fyrir ykkur Hr. Hrólf? Hann þekkir Frk. Vélmenni. Það er samt ekki hægt að segja að þau séu vinir, þau eru meira svona kunningjar. Hr. Hrólfur er frábær dansari og Frk. Vélmenni fílar það vel. Það er samt eitthvað við Hr. Hrólf sem Frk Vélmenni veit ekki hvernig á að bregaðst við. Kannski er það vegna þess að hann er svolítið nörd, eða það segja vinkonur Frk. Vélmennis allavega. Hann notar gleraugu, en samt bara heima þegar hann er einn eða þegar hann er í kringum fólk sem hann þekkir mjög vel. En hann dansar eins og vindurinn og hver fellur ekki fyrir því?